Istoričarka firmi Chantelle, Lejaby i Moulinex i njihovog radništva, zaposlenog u periodu između 1968. i zatvaranja njihovih fabrika, Fani Galo nam predočava njihove reči i uloge u sukobima koji su bili obeleženi i snažnom rodnom podelom rada. Upotpunjujući svoje istraživanje arhivskom građom i naučnim člancima, ona nam razotkriva vezu između klasne i rodne pozicije. Ona pokazuje na koji način je ova kombinacija u isti mah promenila i uslove na radu i kako je njihova percepcija nervnog sloma postala signal za momentalni ulazak u štrajk za dostojanstvo, pa sve do uvođenja delikta seksualnog zlostavljanja i borbe protiv "dvostrukog radnog dana za žene". Kroz svoje aktivnosti i prevazilaženje rasprave o izboru između bonusa i boljih radnih uslova, ove radnice i radnici doprineli su društvenom napretku.
