Rat u Vijetnamu, studentski protesti, rasne tenzije: američko društvo krajem 1960-tih bilo je vulkan u sred erupcije iz kog su se izrodili borba za prava homoseksualaca, početak radikalnog feminizma i „novi Holivud“ antiheroja.
Dvadeset i osmog juna 1969. godine, u sred njujorškog Grinič vilidža, izbili su neredi ispred gej bara po imenu Stounvol in. Kao što se navodi u dokumentarcu Stonewall Uprising (2010) Kejt Dejvis i Dejvida Hajlbronera, koji sadrži arhivske snimke i izjave učesnika i učesnica. homoseksualnost je tada smatrana za mentalno oboljenje, a terapija je u krajnjoj meri uključivala i lobotomiju. Homoseksualci i lezbejke, koje je društvo smatralo poremećenima, nisu smeli da se okupljaju u javnosti, izuzev na mestima poput mutnog Stounvol ina – u vlasništvu mafije i pod nadzorom vlasti – što je njegove mušterije izlagalo čestim grubim pretresima. Jednog dana, kap je prelila čašu; neredi su zahvatili ceo kraj, a priključile su im se i aktivističke grupe. Dvadeset i osmog juna 1970. godine, na prvu godišnjicu ovog velikog događaja, održan je prvi marš „oslobođenja“ homoseksualaca i lezbejki u Njujorku.
Roland Emerih, poznat po nesentimentalnim visokobudžetnim filmovima (Independence Day), je 2015. godine režirao dramatizaciju istog ovog dešavanja, ističući u prvi plan duboki gnev isključenih mladića i devojaka kao okidač nemira, nasuprot dokumentarca Stonewall Uprising koji daje glavnu reč aktivistima i aktivistkinjama. Njegovu tezu delimično potvrđuje Pay It No Mind Majkla Kazina (2012), dirljiva priča o Marši P. Džonson, afroameričkoj dreg kraljici i maskoti Stounvol Ina. Gotovo u istom trenutku, Kejt Milet, rođena 1934. godine, objavila je svoj esej Seksualna politika (Sexual Politics). Ova američka sledbenica Simon de Bovoar bila je deo drugog talasa feminizma, tokom 1960-tih i 1970-tih godina. Hiljadu devetsto sedamdeset i prve godine, ona je režirala film Three Lives („Tri života“) u produkciji Women’s Liberation Movement-a. U njemu tri žene, (…)
