Januar 2019

Nakon članka u kom je istražen uticaj finansijskog kapitala na države („Investitori ne glasaju“, jul 2018.), objavljujemo tekst čiji je cilj da istraži načine na koje je moguće pružiti mu otpor. Koristeći pristup fikcije, on zamišlja duboku krizu navodi stanovništvo na borbu, kako bi izneo predlog strategije koja bi otvorila mogućnost emancipacije, ne ignorišući pritom njenu cenu→

Pad tlačiteljskog sistema uvek prati neverica njegovih glasnogovrnika. U subotu (1. decembra), spektakl nije bio samo na ulici. On se odigravao tada – i još uvek – i na zabrinutim licima spikera kanala BFM, CNews, France 2, kao i skoro svih drugih televizijskih stanica, koji su potpuno šokirani svojom nesposobnošću da razumeju šta se dešava. Etimologija potvrđuje da su glupost i zblanutost srodne. Poslednjih dana više se ne zna gde jedna počinje a druga završava, a poseban oblik neprestanog „izveštavanja“ pretvorio se u paradu glupave zblanutosti→

Bregzit, koji je pogodio međunarodnu političku scenu kao grom iz vedra neba, delom se može objasniti kao rezultat unutrašnjih trvenja u Konzervativnoj partiji, motiva bivšeg premijera Dejvida Kamerona da organizuje referendum, te pregovaračkih strategija njegove naslednice, Tereze Mej. Torijevci, koji vole da se predstavljaju kao „prirodna vladajuća partija“, suočavaju se sa sve većim raskolom→

Nekadašnji svetionik u neoliberalnom mraku tokom 2000-ih, Venecuela prolazi kroz ozbiljnu krizu. Više od dva miliona ljudi, od ukupne populacije od 31 milion, napustilo je zemlju. Isprva unutrašnje, tenzije su nakon američkih sankcija dobile međunarodnu dimenziju, što otežava nalaženje rešenja za probleme ove zemlje→