Pre dvadeset godina, počevši od 24. marta 1999, trinaest država članica NATO-a, uključujući SAD, Francusku i Nemačku, bombardovalo je Saveznu Republiku Jugoslaviju (SRJ). Ovaj rat je trajao 78 dana i hranio se medijskim lažima, s ciljem usklađivanja mnenja zapadnog stanovništva sa stavom vlasti glavnih država. Srbi su počinili „genocid“, „igrali su fudbal sa odsečenim glavama, otkinutim sa leševa, kidali su fetuse iz trudnica i pekli ih“, rekao je nemački ministar odbrane, socijal-demokrata Rudolf Šarping, čije komentare su mediji ponavljali; ubili su „između 100 000 i 500 000 osoba“ (TF1, 20. april 1999), kremirali su svoje žrtve „u pećima, sličnima koje su se koristile u Aušvicu“ (The Daily Mirror, 7. jul). Naslovnica za naslovnicom, ove lažne informacije će biti pocepane u paramparčad – posebno istraživanjem američkog novinara Danijela Perla (The Wall Street Journal, 31. decembar 1999). Baš kao što se i jedna od najsenzacionalnijih manipulacija s kraja XX veka izduvala: plan „Potkova“ (potkovica), dokument koji je trebalo da dokaže kako su Srbi programirali „etničko čišćenje Kosova“. Njegova difuzija u Nemačkoj aprila 1999. poslužila je kao izgovor za intenziviranje bombardovanja. Daleko od toga da su korisnici i korisnice Interneta paranoični/e, glavni dezinformatori su bile zapadnjačke vlade, NATO, kao i najugledniji mediji.
Među njima je i Le Monde, čije je uredničko zauzimanje pozicija tada bilo referenca za ostatak francuske medijske galaksije. Njegovo uredništvo, kojim je rukovodio Edvi Plenel, priznaje da je „izabralo da stane na stranu intervencije“. Na prvoj strani izdanja od 8. aprila 1999. članak Danijela Vernea najavljuje „da su planom ’Potkova’ planirane deportacije sa Kosova“. Novinar preuzima informacije koje je dan pre toga otkrio ministar spoljnih poslova Joška Fišer. Ovaj „plan vlade iz Beograda, koji detaljno opisuje politiku etničkog čišćenja koje se primenjuje na Kosovu (...) i koji nosi naziv ’Potkova’, bez sumnje (…)
