Da bi se prilagodile novoj demografskoj situaciji, Sjedinjene Države na svakih deset godina, prilikom popisa, ponovo iscrtavaju izbornu kartu. Taj postupak, prividno tehnički, skoro aritmetički — u okviru iste administrativne podele, svaka izborna jedinica treba da ima isti broj stanovnika (plus-minus 5%) — izrazito je politički. O njemu odlučuje vladajuća većina u različitim državama što omogućava svakom taboru da po svojoj meri kroji izborne jedinice kako bi sebi olakšao pobedu, koncentrišući ili rasipajući ovu ili onu demografsku grupu. Republikanci su tako posebno naklonjeni izbornim jedinicama sa većinskim belim stanovništvom.
Na primer, od ukupnog broja stanovnika u Teksasu između 2000. i 2010. godine stanovništvo bele puti je opalo sa 52% na 45%. Međutim, 2012. godine, zahvaljujući čaroliji gerrymandering-a (prekrajanja granica izbornih jedinica), ono je bilo većinsko u 70% izbornih jedinica države.
Prekrajanje izbornih granica nakon popisa stanovništva 2020. godine je takođe dovelo do određenog broja manipulacija. Dok su u Teksasu između 2010. i 2020. godine rasne manjine činile 95% demografskog rasta, nova karta, usvojena prošlog 25. oktobra, ne jemči im nikakvu dodatnu izbornu težinu. U Severnoj Karolini, deset od četrnaest novih kongresnih okruga će sigurno izabrati republikance, dok su poslednji predsednički izbori pokazali uravnotežen glas naroda između demokrata (48,6%) i republikanaca (49,9%).
Pred zakonodavcima se pojavio dodatni problem: prebrojavanje ljudi u zatvoru. Prema američkom ustavu, svaka osoba ima pravo na jednaku zastupljenost, prema načelu „jedna osoba, jedan glas“. Dakle, gde treba ubrojiti zatvorenike? Tamo gde se nalazi zatvor? Ili na prethodnoj adresi prebivališta?
Kancelarija za popis stanovništva u obzir uzima „uobičajeno mesto boravka“ koje je definisano kao mesto gde osobe spavaju i jedu. Dakle, od 1790. godine je zadržana adresa zatvora. Ovaj bezbolni izbor koji je trajao skoro dva veka, počeo je da predstavlja problem s pojavom politike masovnog zatvaranja koja se pojavila osamdesetih godina i dovela do trenutnog stanja: u Sjedinjenim Državama u zatvoru se nalazi više od dva miliona ljudi, što je jednako broju stanovnika u Novom Meksiku. S obzirom na preveliku zastupljenost rasnih manjina u zatvorskoj populaciji (stopa zatvaranja crnaca je pet puta veća od stope zatvaranja belaca \) ali i zbog položaja zatvora (većinom u ruralnim i „belim“ područjima), pitanje njihovog mesta popisivanja je od strateške važnosti.
„Sa prekrajanjem izbornih granica prilikom popisa 2000. godine, uvideli smo da postoji problem“, objašnjava Majk Vesler, direktor za komunikacije organizacije Prison Policy Initiative koja se bori protiv masovnog zatvaranja. Godine 2008, New York Times je opisao stanje u okrugu Džouns u Ajovi: u jednom od njegova četiri (…)
