Dok vojno-industrijski kompleks Rusije radi punim kapacitetom, zemlja se suočava s ozbiljnim nedostatkom radne snage, koji se procenjuje na pet miliona ljudi (što čini 6,8% radno sposobnog stanovništva). Zbog demografskog pada iz 1990-ih, Rusiji nedostaje mladih radnika. Od 2020. godine, zemlja je izgubila između dva i tri miliona radno sposobnih ljudi zbog pandemije kovida 19, mobilizacije za rat i egzodusa ruskih građana, protivnika invazije na Ukrajinu. Osim toga, civilni sektori ekonomije trpe zbog preusmeravanja radnika ka vojnim industrijama.
Poslednjih decenija, Rusija je demografske probleme kompenzovala imigracijom. Sa sedam do osam miliona stranih radnika na svojoj teritoriji 2013. godine, prema podacima Ujedinjenih nacija, bila je druga zemlja u svetu po broju primljenih migranata. Danas ih ima tri puta manje. Tokom vremena, broj zemalja iz kojih dolaze migranti se smanjuje, jer se u postsovjetskim državama smanjuje broj ljudi koji govore ruski, a njihove ekonomije se sve više okreću evropskom tržištu. Tako je broj moldavskih radnika u Rusiji od 2014. godine opao sa 700.000 na 80.000. Do 2024. godine, gotovo 90% migrantskih radnika dolazi iz tri zemlje: Uzbekistana, Tadžikistana i Kirgistana. Tokom 2010-ih, ruske vlasti su sprovele reformu kojom su legalizovale veliki deo ovih radnika.
Međutim, prema podacima Konfederacije rada Rusije (CTR) – jednog od dva glavna sindikata u zemlji – većini je i dalje onemogućen pristup obrazovanju, zdravstvenoj zaštiti i penzijskom sistemu. Ova politika je smanjila troškove rada za preduzeća, ali je istovremeno obeshrabrila dolazak kvalifikovanih radnika u Rusiju. Istovremeno, s obzirom na to da je stopa smrtnosti u zemlji jedan i po put veća od stope nataliteta, stanovništvo ubrzano stari.
Tri miliona migranata napustilo je Rusiju nakon dve velike devalvacije rublje – 2015. i početkom 2022. godine – kao i tokom pandemije. Ove gubitke nije bilo moguće nadoknaditi, pre svega zbog rastuće potražnje za radnicima u zemljama iz kojih su dolazili. U Uzbekistanu, najmnogoljudnijoj zemlji Centralne Azije, ekonomija raste po stopi od oko 6% godišnje, što zadržava mlade i obrazovane radnike u velikim gradovima. U takvim okolnostima, rusko tržište privlači samo nekvalifikovane radnike iz ruralnih područja. Pored toga, migranti iz Centralne Azije sve češće istražuju nova odredišta za rad: Južnu Koreju, Ujedinjene Arapske Emirate, Tursku i Evropsku uniju.
Oduzimanje vozačkih dozvola
Situacija se (…)
