Drugi Trampov mandat započeo je novom fazom represije slobode izražavanja — ovoga puta pod plaštom borbe protiv antisemitizma. Danas, čak i građani sa legalnim statusom mogu biti presretnuti na ulici od strane federalnih agenata s maskama na licu i tajno pritvoreni samo zato što su objavili tekst u studentskim novinama. Najpoznatiji slučaj bio je hapšenje Mahmuda Halila, propalestinskog aktiviste, kojeg su pripadnici američke službe za imigraciju i carinu (ICE) uhapsili u njegovom domu u Kolumbiji i potom prebacili u Luizijanu. Iako poseduje stalnu boravišnu dozvolu i u braku je sa američkom državljankom, Tramp je 10. marta na svom društvenom mediju Truth Social pohvalio ovu akciju kao „prvu u dugom nizu koji tek dolazi“.
Nakon toga usledila su i druga hapšenja. Među njima je i Rimejsa Oztiurk, doktorantkinja na univerzitetu Tafc u Medfordu (Masačusets). Ova turska državljanka uhapšena je od strane maskiranih agenata ICE-a nedaleko od svog doma u Somervilu, a zatim i ona prebačena u Luizijanu. Njen „zločin“? Objavila je uvodni komentar kritičan prema Izraelu u univerzitetskim novinama. Bez ikakvog pokušaja da sugerišu da je prekršila zakon, državni sekretar Marko Rubio je s ponosom izjavio na jednom sastanku kabineta u Beloj kući: „Kad god naiđemo na jednog od tih ludaka, poništimo mu vizu.“
Pod izgovorom borbe protiv antisemitizma, Tramp je pokrenuo kampanju čiji je cilj da zgazi autonomiju američkih univerziteta, optužujući ih da su postali žarišta „marksističkog napada na zapadnu civilizaciju“. Iako su se na nekim kampusima zaista desili antisemitski incidenti, uključujući i oštre verbalne sukobe i uništavanje imovine, bilo je i nasilja usmerenog ka propalestinskim aktivistima, uključujući i napade od strane jevrejskih studenata.
Ali instrumentalizacija antisemitizma gotovo nikada nema stvarne veze sa zaštitom Jevreja — cilj je pre svega ućutkivanje kritike prema Izraelu. Mnoge konzervativne jevrejske organizacije i donatori koji predvode ovu kampanju ne uznemirava to što se Tramp sastajao i večerao s notornim antisemitskim ličnostima. Sa podrškom bele nacionalističke i procionističke hrišćanske desnice, napad se sada ne sprovodi samo protiv univerziteta već i protiv samog Prvog amandmana američkog Ustava, koji garantuje slobodu govora i štampe.
Ova ofanziva poklapa se s periodom u kojem je izraelska vlada prešla u otvoreno ubilačku strategiju u Gazi. Najveći pritisak usmeren je na njujorški univerzitet Kolumbija, koji nije samo mesto izraženih propalestinskih aktivnosti već i nekadašnji dom Edvarda Saida — najpoznatijeg palestinskog intelektualca u SAD, preminulog 2003. godine. Kolumbija je i elitni univerzitet sa najvećim brojem jevrejskih studenata među Ivy League školama — oko 23 % na osnovnim studijama — i nalazi se u Njujorku, gradu sa drugom po veličini jevrejskom populacijom u svetu, odmah posle Tel Aviva i ispred Jerusalima.
Saidovi nekadašnji studenti sada podučavaju o izraelsko-palestinskom sukobu s fokusom na Nakbu — masovno raseljavanje Palestinaca 1948. godine — suprotstavljajući se cionističkom mitu o „narodu bez zemlje za zemlju bez naroda“. Njihovo delovanje izazvalo je negodovanje mnogih: od jevrejskih studenata, njihovih porodica i bivših diplomaca Kolumbije, do njujorških političkih lidera iz obe stranke i brojnih medijskih komentatora. Profesori su tajno snimani kako bi se prikazalo navodno „ispiranje mozga“ mladih kroz antiizraelsku indoktrinaciju.
Uspon pokreta BDS (bojkot, povlačenje investicija, sankcije) dodatno je zapalio paniku. Do prošle godine, čak 38 od 50 saveznih američkih država usvojilo je zakone koji zabranjuju saradnju s osobama ili firmama koje pozivaju na bojkot Izraela. U 17 od tih država zabrana se odnosi i na one koji traže bojkot izraelskih naselja u Zapadnoj obali — iako nijedna država, uključujući SAD, ne priznaje ta naselja kao deo Izraela.
Konzervativne jevrejske organizacije i politički saveznici izraelske desnice postaju sve agresivniji jer Izrael gubi popularnost među američkom omladinom — uključujući i mlade Jevreje. Istraživanje iz 2021. već je izazvalo uzbunu: 34 % anketiranih američkih Jevreja smatralo je da je izraelski tretman (…)
